Projekt TeX Gyre zakłada uzupełnienie fontów o bogaty zbiór znaków diakrytycznych, umożliwiających wykorzystanie we wszystkich językach posługujących się czcionkami łacińskimi.  Projekt jest wspierany przez Grupy Użytkowników TeX-a (CS TUG, Dante e. V., GUST, NTG, TUG India, TUG).  Serdecznie dziękujemy członkom tych grup, jak też wszystkim użytkownikom, którzy pomogli nam swoimi komentarzami, pomysłami, uwagami, raportowaniem błędów, protestami, aluzjami, pocieszeniami, itp.

Fonty zostały przygotowane przez Bogusława „Jacko” Jackowskiego i Janusza Mariana Nowackiego „Ułana” z GUST-u.  Wsparcie LaTeX-owe zostało przygotowane przez Marcina Wolińskiego, również z GUST-u.  Litery wietnamskie zostały dodane przez Han The Thanh.

Wszystkie rodziny zawierają fonty w formacie PostScript Type1 i OpenType, w odmianach: regular, bold, regular italic i bold italic.  Dostępne sa też pliki wymagane przez program TeX.
Fonty TeX Gyre mogą być swobodnie używane i rozpowszechniane zgodnie z licencją GUST-u, która jest oparta na LaTeX Project Public License.

Fonty TeX Gyre Adventor są oparte na fontach „URW Gothic L” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.

Krój Avant Garde (Avant Garde Gothic) jest bezszeryfową antykwą linearną, o okrągłych literach skonstruowanych na okręgu. Krój powstał z inspiracji R. Ginsburga, wydawcy czasopisma Avant Garde Magazine, do którego Herb Lubalin wykonał ok. 1967 roku logotypową winietę tytułową. Ok. 1970 roku Lubalin i Tom Carnase zaprojektowali kilka serii ligatur i liter alternatywnych Avant Garde oraz pierwszych pięć podstawowych jego odmian prostych: bardzo cienką, cienką, zwykłą, półgrubą i grubą. Dalsze cztery odmiany wąskie zaprojektował Carnase. Pięć pochyłych odmian jest dziełem szwajcarskiego zespołu „Team 77”, pracującego w składzie: André Gürtler, Christian Mengelt i Erich Geshwind. Właścicielem praw autorskich jest International Typeface Corp., która udziela licencji na ten krój licznym producentom nośników pism fotoskładowych i transferycznych. Komputerowe fonty niektórych odmian Avant Garde oferują m.in. Adobe Systems, Linotype-Hell, Agfa Corp., Bitstream czy Scangraphic. W studiu hamburskiej firmy URW sporządzono fonty aż 36 odmian tego kroju. Avant Garde jest jednym ze standardowych krojów wielu rodzajów drukarek komputerowych.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Adventor.

Fonty TeX Gyre Bonum są oparte na fontach „URW Bookman L” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.

Bookman, dwuelementowa antykwa przeznaczona do składu dziełowego. Oryginalny krój, pochodzący z odlewni czcionek Miller & Richard w Edynburgu, nazywał się Old Style, a zaprojektował go Alexander C. Phemister w 1860 roku. W 1925 roku na podstawie grubej odmiany kroju tej giserni firma Ludlow opracowała to pismo na matryce tytułowe, około roku 1936 pojawiło się na matrycach Mergenthaler Linotype i Monotype. W latach siedemdziesiątych Edward Benguiat zaprojektował w International Typeface Corp. rodzinę dziesięciu odmian kroju ITC Bookman. Od tego momentu dla odróżnienia historyczny krój zwykło się nazywać Bookman Old Style. Krój znajduje się w repertuarze większości producentów fontów komputerowych.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Bonum.

Fonty TeX Gyre Chorus są oparte na fontach „URW Chancery L Medium Italic” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.

Zapf Chancery jest dziełem znanego niemieckiego typografa i mistrza liternictwa Hermanna Zapfa z Darmstadt. Krój pisma bardzo wyraźnie nawiązuje do pisma odręcznego i artystycznej kaligrafii. Proste odmiany rodziny kroju Zapf Chancery są proste tylko z nazwy, ponieważ całe pismo jest lekko nachylone w kierunku naturalnego pisania. W kształcie liter tego kroju widać wyraśnie wpływ wirtuozów kaligrafii włoskiego i niemieckiego Renesansu. Jedna z odmian Chancery – grubsza kursywa (Italic) – jest pismem znanym, bowiem od 1985 roku jest zwykle standardowym uzupełnieniem systemów operacyjnych komputerów. Tak więc nieco się nam „opatrzyło”, ale pozostałe odmiany, szczególnie proste, stale zachowują swoją świeżość. Pełną rodzinę na fontach Type 1 przygotowano w Adobe Systems w 1990 roku.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Chorus.

Fonty TeX Gyre Cursor są oparte na fontach „Nimbus Mono L” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.

Courier (Courier Typewriter), krój pisma maszyn do pisania o znakach identycznej szerokości, zaprojektowany w 1956 roku przez Howarda Kettlera, wzorowany na antykwie linearnej szeryfowej. W 1961 roku Courier adaptowano w amerykańskim koncernie IBM (International Business Machines) na głowice czcionkowe do składopisów tej firmy. Ze względu na dobrą czytelność pismo, pomimo swej schematyczności, zyskało sporą popularność nie tylko w zastosowaniu do maszyn do pisania z wymiennymi głowicami czcionkowymi, ale i do maszyn dźwigniowych, rozetkowych, komputerowych drukarek mozaikowych, atramentowych i laserowych. Fonty z Courierem znajdują się dzisiaj w plikach systemowych niemal każdego komputera.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Cursor.

Fonty TeX Gyre Heros są oparte na fontach „URW Nimbus Sans L” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.
Cała rodzina składa się z 8 odmian (cztery w wersji Regular i cztery w wersji Condensed).

Helvetica, antykwa linearna bezszeryfowa, którą zaprojektował w wielu odmianach Max Miedinger dla szwajcarskiej odlewni Haas’sche Schriftgießerei (Münchenstein). W 1957 roku ukazała się na czcionkach pierwsza odmiana tego kroju. Z czasem w różnych miejscach powstało kilkadziesiąt odmian tego kroju. W latach 1983–84 we frankfurckiej D. Stempel A.G. pojęto próbę usystematyzowania jej odmian według z góry założonej skali i opatrzenia ich odpowiednimi numerami (Neue Helvetica). Helvetica jest jednym z najszerzej rozpowszechnionych krojów pism na świecie. Produkuje się ją na wszystkich typach nośników pism. Helvetica znajduje się też na komputerowych fontach niemal wszystkich producentów. W zbiorach fontów dla komputerów PC nazywana jest Suisse lub Zurich. W katalogu URW – Nimbus Sans.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Heros.

Fonty TeX Gyre Pagella są oparte na fontach „URW Palladio L” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.

Palatino, dwuelementowa antykwa nawiązująca swym stylem do antykw renesansowych. Zaprojektowana początkowo w trzech odmianach przez Hermanna Zapfa w 1950–51 roku dla odlewni czcionek D. Stempel A.G. Produkowana była na matrycach linotypowych w firmie Linotype, na fotomatrycach wielu producentów oraz na nośnikach transferycznych. W ostatnim czasie Palatino jest pismem bardzo popularnym, szczególnie w komputerowym składaniu. Drukarki komputerowe licznych typów oraz systemy operacyjne mają ten krój wstawiony fabrycznie do pamięci swego „żelaznego” repertuaru pism. Fonty z rodziną kroju Palatino oferują wszyscy znaczniejsi producenci.

Zapraszam do zapoznania się z szerszym opisem kroju na stronie https://www.linotype.com/1494/theschoolyears.html.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Pagella.

Fonty TeX Gyre Schola są oparte na fontach „URW Century Schoolbook L” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.

Century, dwuelementowa antykwa nawiązująca do angielskich antykw klasycystycznych, tzw. modern faces. Zaprojektował ją pod nazwą Century Expanded Linn Boyd Benton dla American Type Founders w 1894 roku. (Nie należy mylić jej z krojami Century Old Style tego samego autora i Century Catalogue z odlewni ATF, zaprojektowanymi w latach 1909–10 i nawiązującymi do tzw. caractSres elzévirs.) Ponieważ pismo to w Europie zdobyło popularność jako krój podręczników szkolnych (zob. Augustea), syn Linna Boyda, Morris F. Benton przeprojektował w latach 1923–28 krój ojca i jako Century Schoolbook odlał najpierw w ATF. Krój szybko znalazł się w repertuarze najpoważniejszych producentów nośników pism do składania dziełowego (książkowego), na matrycach linotypowych firm Intertype i Linotype oraz na matrycach Monotype i Ludlow. W 1938 roku Sol Hess w Monotype dorobił do kroju Century wąską kursywę, a w 1966 w ATF Charles Hughes wykonał prostą i pochyłą odmianę kroju pod nazwą Century Nova. Kolejną wersją kroju Century była zaprojektowana przez Tony Stana w 1980 roku ITC Century firmy International Typeface Corp. Krój Morrisa Bentona oferowany jest na fontach komputerowych przez firmy Agfa Corp. i URW, a pod nazwą New Century Schoolbook przez Linotype i Adobe Systems. W drukarkach komputerowych niektórych typów Century jest jednym z pism systemowych.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Schola.

Fonty TeX Gyre Termes są oparte na fontach „Nimbus Roman No9 L” rozpowszechnianych na licencji GPL wraz z programem Ghostscript.

Times, dwuelementowa antykwa, zaprojektowana w 1931 roku przez Stanleya Morisona dla londyńskiego dziennika The Times. Pierwsze matryce wykonano w 1932 roku w angielskich firmach Monotype i Linotype. Obecnie krój stosowany jest chętnie jako pismo dziełowe, tym bardziej że posiada doskonale dopasowane do łacińskich warianty greki i grażdanki. Ma też odmiany akcydensowe, szczególnie na fotomatrycach różnych firm. Komputerowe fonty z krojem Times New Roman produkują wszystkie firmy. Czasem krój ten, minimalnie zmodyfikowany, występuje pod innymi nazwami, np. Times, Times Ten itp. W kolekcji URW nazywa się Nimbus Roman, a w zbiorze krojów Corel – Toronto.

Pliki do pobrania:  TeX Gyre Termes.

Opisy krojów czcionek wg. Andrzeja Tomaszewskiego: „Leksykon pism drukarskich”.